Στην 155η θέση των χωρών που καθυστερούν να εκδικάσουν υποθέσεις και να απονείμουν δικαιοσύνη, κατατάσσεται η Ελλάδα, όπου για να τελεσιδικήσει μια υπόθεση απαιτούνται, κατά μέσο όρο, 1.580 ημέρες.
Τα παραπάνω στοιχεία, της Παγκόσμιας Τράπεζας για την επιχειρηματικότητα, αναφέρθηκαν στο 15ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Εταιρίας Δικαστικών Μελετών, με θέμα: (Δυσ)λειτουργικότητα και την (Αν)αποτελεσματικότητα της πολιτικής και ποινικής Δικαιοσύνης που πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη, από τις 7 μέχρι τις 9 Οκτωβρίου.
Ο αρεοπαγίτης Χριστόφορος Κοσμίδης, στην εισήγησή του με θέμα την οργάνωση των δικαστικών υπηρεσιών της χώρας, υπογραμμίζει ότι εκτός από τη βραδύτητα κάτι ανάλογο δείχνει και ο πίνακας, που δημοσίευσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για την αποτελεσματικότητα της Δικαιοσύνης, υπενθυμίζοντας ότι για την παραβίαση αυτής της υποχρέωσης οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις, εδώ και αρκετά χρόνια, έχουν τις περισσότερες καταδίκες από τα αρμόδια ελεγκτικά όργανα της ΕΕ.
Όπως είπε, η βραδύτητα με την οποία αποδίδεται η δικαιοσύνη οφείλεται σε καθυστέρηση που παρατηρείται στον προσδιορισμό, στην εκδίκαση και στην έκδοση της απόφασης. Για τον ταχύτερο προσδιορισμό μιας υπόθεσης ο Χριστόφορος Κοσμίδης, προτείνει, μεταξύ άλλων, οικονομικά κίνητρα, με επιπλέον χρηματική αμοιβή, στους δικαστές που έχουν τη δυνατότητα να εκδίδουν τις περισσότερες αποφάσεις ουσίας.
«Δεν επιτρέπεται να καλούμε κάποιον για τις 9 το πρωί και στις 3 το μεσημέρι να του λέμε ότι η εκδίκαση της υπόθεσής του αναβάλλεται», επισημαίνει ο αεροπαγίτης και προτείνει να καθιερωθεί ένας ″δείκτης αποτελεσματικότητας″ για κάθε δικαστή σε ετήσια βάση, ενώ κάνοντας αυτοκριτική ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «όλα αυτά συμβαίνουν παρά το γεγονός ότι σε όλους τους δικαστικούς λειτουργούς καταβάλλεται, σε μηνιαία βάση, ένα σεβαστό ποσό, ως επίδομα ταχείας διεκπεραίωσης»!
Γ. Χάτσιος
